Welkom!


Ik ben Paul, geboren in 1967. Sinds 2008 ben ik de trotse bezitter van deze originele Nederlandse Volkswagen Kever 1300 uit 1966 in de kleur Seesand. Gekocht op gevoel, zonder verstand van Kevers of autotechniek. Was dat verstandig? Nee. Was en is het leuk? Ja!!! Hier kun je meekijken wat er sindsdien allemaal gebeurd is. Groeten, speciaal aan alle Keverfans - en veel plezier op deze pagina's! Kijk ook eens op mijn site Kevervoorbeginners

28 juni 2009

Kever-bronchitis

Ervaren Keversleutelaars kijken ongetwijfeld hoofdschuddend naar deze blog. "Waar máák je je druk om?" vragen zij zich vast af, terwijl ze op een zatermiddag eventjes de carrosserie lichten, de motor vervangen of de versnellingsbak een beurtje geven. Maar voor beginners als ik is alles even nieuw en leuk. Hoewel...



Ha die massa!

Keverliefhebbers fronsen nog wel eens de wenkbrauwen als ze horen dat je Kever met 6 Volts accu rondrijdt. Er volgt zo'n blik in de trant: "Tja, dat moet je wel willen dan. " Vanwege de hoge Amperes die door die stokoude stroomkabels moeten is het immers maar zo net aan. Nogal wat mensen laten de boel dan ook ombouwen naar 12 Volt. Maar er zijn ook genoeg 6 Volt rijders die dagelijks bewijzen dat het allemaal wel kan en er helemaal niet moeilijk over doen. Mits de afstellingen goed zijn en de vitale onderdelen in goede conditie zijn moet het allemaal kunnen. En de 6V Keverfans koesteren hun mantra: "massa, massa en nog eens massa!". Kortom: houd de 6 Volt bloedsomloop in goede conditie en het lukt wel met onze "gezonde patiënt".

"Lekker" aanduwen...

Sinds enige tijd begon ik onvrijwillig wat routine te krijgen in het aanduwen van mijn kever. Stond ik daar op het parkeerterrein bij de supermarkt of bij mijn werk. Met een warme motor starten was vorig jaar geen probleem: Gaspedaal helemaal indrukken, contact aan, een hees uche-uche-uche-uche van de startmotor en ergens vanuit de ingewanden volgde een geruststellende trilling die eindigde in een hoge toeren compositie: "Motortje loopt meneer!". "Goed zo jongen!" Gas terug naar stationair en wegrijden maar.

Maar de laatste keren bleef het in zulke gevallen bij een uche-uche-uche en daarna een steeds langzamer uche .... uche .............. uche! Verder bleef het stil. "Grrr, daar gáát mijn accu" flitst er dan door je hoofd. Contact uit, even wachten, zwetend de starende of meelijwekkende blikken van omstanders negeren en nog maar een keer. Het eindigde in aanduwen.

Nee!!!!

En zo ging dat een paar keer. De laatste keer werd ik er zelfs boos van. Met een "jij gaat mij hier niet laten staan"-blik heb ik niet nog een startpoging gewaagd maar direct de kever aangeduwd, contact aan, er in gesprongen, in zijn 2, koppeling op laten komen en prut prut prut --- vroem! Ziezo, afgelopen met die onzin! En waar zijn nu de bewonderende blikken van toeschouwers hè? Nou, nergens dus, want er was niemand te bekennen. Zal je net zien. Stelletje ramptoeristen!

Vorige week de kever maar eens naar de garage gebracht. Want ook tijdens het rijden vond ik hem niet altijd lekker reageren. Motortje liep wel goed en constant, maar accelereren ging wat stroef en zijn top halen ook al niet. Misschien iets met de choke of met de carburateur? Filter verstopt ofzo? Ook moest ik bij de koude start (netjes de choke aangezet) tóch nog een propje gas bijgeven. Dat ging vroeger ook beter. Zulke dingen kunnen - als ik de reacties op het keverforum mag geloven - nogal wat verschillende oorzaken hebben.



Gisteren de kever opgehaald. De hele ontsteking is gecheckt en opnieuw afgesteld, nieuwe contactpunten en de kleppen zijn gesteld. En ze hebben de stokoude bobine vervangen door zo'n flitsende Blue Coil van Bosch, die een extra sterke vonk zou maken. Er zou door het 6 Volt verhaal en de oude bobine te weinig stroom overblijven om een lekkere vonk te maken.



Onderschat hem niet. Ik geloof dat er iets van 30.000 Volt ontstaat tijdens de vonk...

Ik had er al eens over gelezen, maar toen ik wegreed bij de garage merkte ik het meteen. De kevermotor sprong zowat aan toen hij het contactsleuteltje al zag (OK OK, beetje overdrijven). Hoe dan ook: het geeft een goed gevoel en we zullen de komende tijd eens rustig aankijken of hij nu over het geheel lekkerder loopt.

21 juni 2009

Budel 2009

Vandaag ben ik voor de 2e keer naar Budel geweest. Voor de niet-Keverkenners onder ons: Dat is het grootste landelijke evenement van de Keverclub Nederland, voor alle luchtgekoelde Volkswagens. Het was weer overweldigend groot(s) met heel veel gewone en vooral ook bijzondere auto's.

Anders dan vorig jaar, toen tijdens "blubber Budel" het terrein veranderde in een soort moerasgrond, was het dit jaar prachtig weer. Het voordeel van mooi weer is ook dat er zoveel zon op je Kever knalt dat 'ie bijna vanzelf gaat glimmen!

Van Budel 2009


Van Budel 2009


Van Budel 2009
Wat de aankopen betreft heb ik me ingehouden: Nog een leuk T-shirt en een anti-stresskevertje gescoord. Volgend jaar is er hopelijk weer wat meer geld in kas voor de Kever zelf...

In het webalbum (19 foto's) vind je onder andere een paar bijzondere auto's die je "op" Budel kon zien. Klik op het plaatje hieronder:

Budel 2009

14 juni 2009

"Nieuwe schoenen"

"Elk jaar wil ik iets verbeteren aan de Kever." Dat is natuurlijk een mooi plan, maar het is nog maar de vraag of Bruin dat kan trekken. Dit jaar gelukkig in elk geval nog wel. (Ik ga dan ook niet op vakantie...) Hieronder lees je het resultaat!

De rode handel

Behalve de nieuwe spatlappen heb ik nu ook zo'n magische rode handel aan boord. Het lijkt wel weggevlogen uit de cockpit van een gevechtstoestel. Maar ik kan je geruststellen, er komen geen raketten uit de uitlaat als je hem omzet. Het is de "sleutel" van de massa-schakelaar, die keurig weggewerkt zit onder de achterbank. Zelfs de schroeven zijn zwart gemaakt, zoals je ziet. Nu sowieso geen lekstroom meer uit de accu en eventuele dieven hebben iets meer werk aan de winkel...



Opfrisbeurt velgen

Maar veel leuker is de grootste vernieuwing: ik heb de velgen laten stralen en spuiten. Hier nog even zoals het was:




Vooral vooraan vond ik het niet zo fraai meer...

De "nieuwe" velgen

De velgen zijn gestraald en daarna in twee kleuren gespoten: het midden zwart en de velgrand in de originele kleur zoals ook op het "geboortecertificaat" van de auto stond: L87 Perlweiß. Oordeel zelf, maar ik ben 100% tevreden. Het zit er strak op, de auto zwelgt wat minder in het bling bling en het is daardoor wat rustiger voor het oog. En die kleur Perlweiß vind ik erg mooi.







De sierringen heb ik er niet opnieuw op laten zetten. Zonde als je zoveel geld uitgeeft en je ziet er maar een randje van 1 cm van, nietwaar? Ik vind ze nog steeds leuk, maar het resultaat nu is minstens zo fraai.



Hier kun je nog even precies vergelijken tussen toen en nu (klik op de foto's voor een vergroting, dan zie je het pas echt goed). De bovenste foto is natuurlijk de mooiste plek en het mooiste licht, dus helemaal eerlijk is het vergelijken niet natuurlijk.