Autobladen van toen over de VW 1300

Toen de nieuwe Kever 1300 in het najaar van 1965 geïntroduceerd was, ging het model al een flink aantal jaren mee, terwijl er steeds meer andere merken en modellen op de markt kwamen. Hoe keken de autobladen aan tegen de nieuwe Kever 1300? Welke sterke en zwakke punten noemde men ten opzichte van de concurrenten?

Ja, een echte dubbelganger!!!

21 miljoen Kevers. Twee miljoen alleen al in 1965 en 1966 geproduceerd. Maar hoeveel zijn er in de kleur Seesand geleverd? Model 1300? En dan ook nog eens naar Nederland? En nog steeds in rijdende staat? Sinds 2008 kijk ik rond op zoek naar een dubbelganger die aan al deze "eisen" voldoet. Dat valt niet mee. Soms eentje gevonden, maar ja, dan kwam hij weer uit Zweden oorspronkelijk. Niks mee mis, maar geen "echte" dubbelganger. Maar vandaag... heb ik hem ontdekt!

Voorjaarsweekend LVWCN Bloemendaal aan Zee

Vandaag een bezoek gebracht aan het voorjaarsweekend van de Luchtgekoelde Volkswagen Club Nederland, in Bloemendaal aan Zee op het terrein van Kennemerland Camping De Lakens. Een prachtige locatie in de duinen en een mooie mix van Kevers, bussen, Type 3 enzovoort gezien.

Oldtimerdag Zoetermeer

Dit jaar lukte het dan eindelijk: meedoen aan de oldtimerdag in Zoetermeer. Niet dat dit nu dé oldtimerdag der oldtimerdagen zou moeten zijn, maar toch is het leuk als je mee kunt doen met een evenement letterlijk om de hoek. Aan foto's nemen kwam ik niet echt veel toe, maar hier toch een paar plaatjes voor de sfeer.

Het thema van dit jaar was Amerika. Volgens mij heeft deze Kever dat wel aardig door...

Er waren voor mijn gevoel meer Kevers dan vorig jaar, een stuk of 10 vermoed ik.  

Nee bromsnor, de eigenaar is niet invalide, maar het was maar voor even! 

Kever plus aanwinst: Een NL 1966 bordje. Eigenlijk houd ik niet zo van de Kerstboomisering van oude auto's, maar ja... Ooit wil ik er wel in het buitenland mee gaan toeren en veel mensen willen het ook wel weten: "Hoe oud is ie?" 

Dit is even sjoemelen: Deze foto is van vorig jaar. Maar het is wel de spectaculairste Kever van Zoetermeer denk ik. Hij is van de directeur van de Nutricia fabriek in Zoetermeer geweest, overgenomen door een personeelslid en sindsdien altijd in de familie gebleven. Kijk, dat zou nou van die mooie verhalen...!

Hier kun je dat verhaal nog even nalezen!

Kweenie, ik vind dit toch weer de mooiste. Gek hè?

Over apneu, adrenaline en handoplegging

"Apneu is een aandoening waarbij de ademhaling stopt, door reflexonderbreking of obstructie." Geen zorgen, met mij gaat het prima. Maar de Kever moest toch even langs de specialist...  Gevalletje van acute apneu...

Ook al kan ik nu zonder overdrijven stellen dat deze 66iger in een goede conditie verkeert, ook dan kan er wel eens wat gebeuren. Zo tufte ik laatst op de N209 richting Alphen aan den Rijn. Een mooie route om op een zondag de Kever even lekker te laten lopen. Veel tijd heb ik niet, dus bij de rotonde net voor de N11 omdraaien maar en terug naar huis. Terwijl ik de rotonde neem merk ik dat hij inhoudt. En niet zo'n beetje ook. Alsof een olifant zijn slurf om de achterbumper heen slaat en zich mee laat trekken. 

Op die momenten weet elke oldtimerbezitter weer in een flits, waarom je van huis uit standaard meeneemt: 1. goed opgeladen telefoon - CHECK 2. ANWB-pas - CHECK 3. Een kleine, maar zorgvuldige selectie reserveonderdelen - CHECK. 4. Tijd, veel tijd. - nou ja, vooruit: ook CHECK dan maar. 

Het zijn de momenten waarom je een Powershot adrenaline door je lijf krijgt. Inmiddels berust ik in mijn lot in een soort Afrikaanse gelatenheid als zoiets gebeurt, en je vergeeft het je auto ook al voordat je stilvalt. Nee die adrenaline is nodig voor andere zaken. Want midden op de weg stilvallen of - erger nog - geramd worden door je achterliggers - je hebt het er even héél druk mee om dat te voorkomen: In je spiegels kijken, motor op gang proberen te houden en ondertussen te kijken waar je zou kunnen stilvallen.

De Kever houdt de spanning er nog even in. Hij trekt toch weer op, hoewel: niet van harte. Alsof hij aan ademhalingsproblemen lijdt. Tijdens het moment van opschakelen merk ik dat de toeren wegzakken. Beetje gas bij helpt niet meer. De olifant is er bij gaan zitten. En dan een oorverdovende stilte, begeleid door de twee lampjes van het "übersichtliches Zentralinstrument". Aha, zo laat is het. We gaan nu dus saampjes uitrollen, en hup, de berm in. Half op het fietspad kom ik tot stilstand. Nu ben ik weer blij dat good-old Kevertechniek uit 1966 nog geen rembekrachtiging heeft: Hij remt gewoon zoals je gewend bent.

Pech boulevard N209

Wat een mazzel heb je trouwens als je op de N209 stilvalt. Er zijn  veel pechhavens, opritten naar boerderijen en naar bedrijven. En soms een brede berm. Altijd een plekje in de buurt om stil te vallen. Deze weg moet tot officiële oldtimer test-weg herbenoemd worden vind ik.

De "hebben wij u ooit laten staan"-Wegenwacht komt na ruim een half uur. Wat doe je in die tijd, terwijl -tig ouders voorbijrazen? Ik sta zo diep in een brede berm dat ik veilig rondom de auto wat kan doen. Wat doe je als niet-sleutelaar dan? Inderdaad: poetsen! OK, het ziet er wat vreemd uit: Een Kever met geopende motorklep mèt een eigenaar die doodleuk aan het poetsen slaat, maar ja, dat was ik toch al van plan en verder kun je niet veel doen. De Kever start overigens prima, slaat echter vanzelf af als je hem niet op toeren houdt. Gelukkig maar, niets is zo lullig als een Wegenwacht die moet constateren dat je auto het opeens weer prima doet!

Handoplegging

De Wegenwacht hoort mijn verhaal aan. Al snel bevestigt hij mijn vermoeden: een carburateur probleem. Het luchtfilter gaat er af en wordt even geïnspecteerd. Met wat perslucht spuit hij de geopende carburateur wat schoon en laat mij een mooie truc zien voor dit soort situaties. Start de motor (of laat die door iemand anders starten), hou de motor op toeren, zodat hij niet weer afslaat. Houd je vlakke hand op de carburateur. Net als bij een stofzuiger merk je dat de motor lucht aanzuigt (flink trouwens). Laat het aantal toeren wat zakken en leg kort (heel kort) je hand op de carburateur. Door het kleine moment van vacuüm zuigt de motor eventueel vuil naar binnen waardoor het mogelijk losschiet. Niet te geloven, het werkt meteen! Na het opnieuw starten blijft hij op toeren. We nemen afscheid en hij kijkt nog even hoe ik wegrijd. 

Helaas, de Wegenwacht is inmiddels weer vertrokken in de andere richting, als de motor weer inhoudt. Oei... dit wordt een onderneming, voordat ik thuis ben. Om een lang verhaal kort te maken: Ik moet nog drie keer stoppen, opnieuw starten en probeer - als kersverse gelegenheidsmonteur - de truc van de Wegenwacht te herhalen. Dat lukt ook. Gelukkig slaat de Kever al stationair draaiend niet meer af, maar bij het rijden houdt hij onverwachts en vooral onregelmatig. 

Bij de specialist

(foto: Volksrepairs)

Een paar dagen later breng ik hem naar de garage - hij houdt het zo net aan vol, merk ik - waar de carburateur uit elkaar gaat en gereinigd wordt. Ook de tank wordt gecontroleerd. Dan blijkt dat er - ongetwijfeld door de lange tijd van leeg stilstaan van de tank tijdens de restauratietijd - rommel in de tank zit. De tank wordt geleegd, schoongemaakt en de benzine gefilterd en teruggeplaatst. Na een dagje extra - met een stevige proefrit - is de Kever weer klaar. Sindsdien rijdt hij weer zoals hij er uit ziet... super! 

Naar de bollen, met de VOV

Weer eens wat anders dan alleen Kevers om je heen, waarom niet? De voorjaarsdag van de VOV, de Voorschotense Oldtimer Vereniging was om de hoek bij het Valkenburgse Meer en was open voor leden en niet-leden van de vereniging. Een leuke manier om kennis te maken!

Verder hadden ze het met super mooi voorjaarsweer èn een puzzelrit door de bollenvelden goed voor elkaar. We waren niet de enigen die van de bollenvelden genoten, want volgens mij zat heel Zuid-Holland op de fiets, de brommer, in de auto of wandelde, skaterde enz. van, naar en tussen de velden... Het mocht de pret niet drukken. Zie de foto's (niet van de bollenvelden helaas, we waren teveel van het genieten en op de weg aan het letten...)

 

Ongeveer 60 oldtimers gezien vandaag.

De állermooiste van héél het land staat gehéél toevallig vooraan in beeld!

 

Een prachtig gerestaureerde Fiat Topolino

En een perfecte Kever, ook in beige, maar tintje lichter en iets jonger

Niet alleen een mooie bus, maar ook nog eens mega-lekkere koffie.

(Was dat een optie vroeger, zo'n Italiaans koffiewonder?)

Oldtimer rijden voor een bescheiden budget? Het kan.

Deze mini-snoek mocht weg voor 100 Euro. Valt binnen ELKE oldtimer regeling.

En nog wat robuust spul....

Open Magazijndag LVWCN

Al een paar jaar ben ik lid van de Luchtgekoelde Volkswagen Club Nederland, die jaarlijks allerlei activiteiten organiseert, onder andere spectaculaire ondernemingen als de IJsland tour en de Alpen Tour.

Maar door onderhoud aan de Kever en gebrek aan tijd kwam het er nooit van om ze eens op te zoeken. Dit jaar bestaat de club 40 jaar. De club beschikt over een eigen magazijn voor leden en dat wilde ik wel eens bekijken. Een uurtje rijden hiervandaan, in Terheijden.

Het magazijn is in een omgebouwde grote boerenschuur ondergebracht, een perfecte plek voor een enorme hoop roestige en minder roestige spullen. Keurig gesorteerd en gekoesterd door liefhebbers! Nu is mijn lijstje boodschappen als niet-sleutelaar erg kort, maar de kennismaking was er niet minder leuk om.

De kleur Seesand gaat ook prima met Grasgroen, zoals je ziet...

De club bestaat 40 jaar, dat mag gevierd worden...

Een meditatief moment...

Diverse soorten vervangend vervoer beschikbaar

Showfoto's

Waar komt een Hollandse Kever mooi tot zijn recht? Precies, voor een mooie molen. In Benthuizen begrijpen ze dat. Plek zat om de auto even op de foto te zetten.

Paasrit Zeeland

Kachel aan en genieten van de bijna winterse zon - dat was de eerste lange rit van de 66iger na de restauratie. Alsof je in een volledige nieuwe auto rijdt, een vreemde ervaring!

Op de Zeelandbrug doen ze soms de brug open. Zodat je rustig een foto van je auto kunt maken bijvoorbeeld.

Wennen hoor, aan dat opzichtige geblink!

Terug thuis

Eindelijk een dagje zonder dat je kop eraf vriest, dus de juiste dag om de Kever op te halen. Klein stukje snelweg meegenomen om hem even de benen te laten strekken na bijna een jaar stilstand!

Zo'n mooie boerderij verdient een mooie Kever... [klik op de foto voor een vergroting en.. geniet!]

En vanaf nu staat de Kever veilig en droog binnen, het gehele jaar door. De garagebox is op loopafstand van thuis, dus ideaal!

Herboren Kever in aantocht...: foto-story restauratie

Het afgelopen jaar (sinds mei 2012) bestond uit leuke en spannende maanden: De 66iger was in restauratie bij Volksrepairs in Berkel en Rodenrijs. Helaas, de portemonnee liet geen volledige body-off toe, maar tjonge, wat is er een hoop mooi werk verricht! Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan de afwerking, het gaat nu nog om de laatste zaken. Hier een "stripverhaal" van de restauratie tot nu toe.

In mei 2012: Spatborden en treeplanken er af voor een beoordeling van wat er moest en (financieel) kon gebeuren.

In september begon de demontage en het echte werk.

En toen ging het hard... (bijna) alles eruit, de oude Tectyllagen er af en slechte stukken er uit zagen. De Kever heeft ooit al eens een andere neus gehad, wat je nu extra goed kunt zien.

Flink rot tot "kniehoogte"! 

Dit zijn best schokkende beelden als je zoiets nog nooit hebt gezien... In de garage kijken ze er ècht niet van op!

Linksachter was een van de naarste plekken. Behalve met purschuim in een grijs verleden ook creatief aan gedokterd met... tadaaa..... gips!

Nieuwe bumpersteunen aan de achterzijde.

 Ook rechtsvoor moesten stukken uitgezaagd en vervangen worden. Het is net een soort "huidtransplantatie"... Erg knap als je ziet hoe ze dit doen!

Linksachter: De rotte zooi is verwijderd en die raar uitgebolde vorm wordt teruggebracht naar hoe het hoort.

Ook bij de kattenbak is alles gestript en waar nodig hersteld.

 

 Geschuurd, nieuwe stukken ingelast, daarna afwerking met plamuur, weer schuren, weer plamuur en weer schuren tot hij helemaal strak en glad is...

Deuk uit het dak verwijderd en ook mooi strak gemaakt...

  Laatste werkzaamheden voordat hij naar het spuitbedrijf kan. O.a. alles afplakken

 Vers gespoten auto... de afwerking kan beginnen!

Het nieuwe tapijt uit 2008 wordt weer teruggeplaatst. Blijft een geweldige kwaliteit. Destijds bij himmelservice.de in Duitsland besteld (nee, ik heb daar geen aandelen)

 

Ook de bandenbak is nog even meegespoten.

 

Dit was die naarste plek aller nare plekken... bling bling nu!

Dak is uitgedeukt en doet ijverig mee met de blinkwedstrijd!

 Ondertussen wordt de kofferklep onder handen genomen

De deuren blijken toch niet meer te redden helaas. Ze worden vervangen door nieuwere, waarbij het 66iger slot (one year only, jawel...) wordt overgezet.

En toen ging het "als de brandweer": nieuwe deuren en spatborden, nieuwe antenne, koplampen, en treeplanken. De bumpers werden aan de binnenzijde ontroest en aan de buitenkant stevig opgepoetst.Kortom: bijna klaar!